Categories: English edition

Chantal Akerman: a director with a rare creative vision


This article titled “Chantal Akerman: a director with a rare creative vision” was written by Peter Bradshaw, for theguardian.com on Tuesday 6th October 2015 14.25 UTC

Few directors can truly be described as both artist and film-maker, but the Belgian-born Chantal Akerman – who has died at the age of 65 – is one: someone whose creative vision really does straddle both worlds. Perhaps Jean-Luc Godard, who first inspired Akerman, is a rare example of someone who does the same thing, his work effectively and possibly unwillingly now occupying his own middle ground between cinema and video art.

Akerman’s masterpiece is the deeply mysterious and transgressive interior epic Jeanne Dielman, 23 Quai du Commerce, 1080 Bruxelles (1975) – a subversive feminist work that lets her stand alongside Godard, Luis Buñuel and Agnès Varda.

Across more than three hours and 20 minutes, Akerman shows three days in the apparently mundane life of a lonely and stressed widow, Jeanne Dielman, played by Delphine Seyrig, known from her performance In Last Year at Marienbad. She in fact brings a ghost of Alain Resnais’s own masterpiece with her.

A masterpiece of the mundane … Delphine Seyrig in Chantal Akerman’s 1975 film Jeanne Dielman, 23 Quai du Commerce, 1080 Bruxelles.

Dielman lives on a humdrum street whose name hints at the oppressive world of money in which she has to live, and feed and clothe her young son. She does dull chores, she cooks, and every afternoon she entertains a gentleman caller in her bedroom in exchange for the presents of money that allow her to exist. Finally, something startling and even shocking happens.

What we see is a static portrait – and yet it is not. Akerman shows us a gradual psychological breakdown that is not slow-motion, nor does it exactly aspire to the edits and cuts that are the habitual prerogative of the movies, the convention that allows a film to jump ahead to what’s important. Akerman tries to give some sense of real time: there are long uninterrupted shots, mostly from the middle distance. We see Jeanne drop a potato, and Akerman allows it to dawn on us that this is a glimpse of something on its way – a crackle and spark of the lit fuse as the flame moves inexorably towards the explosive.

The image of subjection and imprisonment in this film is a vital part of Akerman’s feminist perspective. It is intriguing to put it alongside The Captive (2000), her adaptation – equally enigmatic – of volume five of Proust’s In Search of Lost Time, in which Marcel makes a prisoner-guest of the young woman with whom he is jealously obsessed. Akerman brings out the sense that he, too, is a captive.

Akerman’s rigour and brilliance survives in her fascinating body of work.

guardian.co.uk © Guardian News & Media Limited 2010

Published via the Guardian News Feed plugin for WordPress.

 

Related Posts

  • Θαυμαστό έργο – πολυώδυνος ζωή«Ο Χαλεπάς, ο απαράμιλλος Ελλην ποιητής του μαρμάρου, ο αγαθός γέρων, που έζησεν την ωραίαν εις εμπνεύσεις ζωήν του, μέσα εις το πτωχόν περιβάλλον του λιτού εργαστηρίου του, από χθες δεν […]
  • Ο Olafur Eliasson δίνει πράσινο φως στους πρόσφυγεςΠάνω από όλα το «πράσινο φως» είναι μια φιλόξενη χειρονομία, μια πράξη που απευθύνεται τόσο σε αυτούς που αντιμετωπίζουν τις κακουχίες της καθημερινής αστάθειας όσο και στους ίδιους τους […]
  • τα χεράκια σκαλιστά…Το πρώτο όνειρο μετά τον θάνατο της μητέρας μου ήταν πως τα χέρια μου γίνανε φτερά και κουνώντας τα ρυθμικά ανέβηκα ψηλά, πετώντας πάνω από την Ξηροκρήνη […]
  • Alexandros Vasmoulakis – My eyes are seeing youΠομπώδεις θεατρικές φιγούρες, γοητευμένες από τις πρωτόγονες ορμές, χορεύουν ατίθασα στο ρυθμό της οχλοβοής για να δοξάσουν τη σεξουαλική διέγερση. Σημερινοί Δανδήδες και Μαινάδες […]
karouzo

Share
Published by
karouzo

Recent Posts

Χρόνης Μπότσογλου 1941-2022

Ο Χρόνης Μπότσογλου ανήκει στους κορυφαίους Έλληνες ζωγράφους της μεταπολεμικής τέχνης. Επί δεκαετίες παρατηρούσε τον…

3 years ago

Η ματιά του Mathieu Pernot στους προσφυγικούς καταυλισμούς της Λέσβου

Στιγμιότυπα από την παρουσία των προσφύγων στους δρόμους του Παρισιού, στους καταυλισμούς του Καλαί και…

4 years ago

Σώτη Τριανταφύλλου: “Ας μη ζούμε διαρκώς με τον ίδιο τρόπο…”

Στα μυθιστορήματα μιλάμε για την ανθρώπινη κατάσταση, εμβαθύνουμε σε πράγματα που δεν αποτελούν υλικό άρθρων…

4 years ago

Κριστόφ Πεντερέτσκι

Οταν ζεις σε δύσκολες εποχές, νιώθεις την ανάγκη να αγωνιστείς για την ελευθερία.

5 years ago

Ρατσισμός, ομοφοβία και βία στη λογοτεχνία του Εντουάρ Λουί

Όταν έφτασα στο Παρίσι για να σπουδάσω Φιλοσοφία, διαπίστωσα ότι όλη αυτή η δυστυχία, η…

5 years ago

Venice Biennale 2019 review – preaching to the converted

There is much to praise from Ghana, India, France, and a stunning international pavilion. Less…

6 years ago

This website uses cookies.