Peter Hujar, ο φωτογράφος των ακριβών συναισθημάτων

Peter Hujar – David Wojnarowicz, 1981

Παρά το γεγονός ότι πολλοί θα αναγνωρίσουν τη δουλειά του στο πορτρέτο της Σούζαν Σόνταγκ ή σε εκείνο με την drag queen Candy Darling στο νεκροκρέβατό της, o Peter Hujar είναι ένας από τους ελάχιστα προβεβλημένους φωτογράφους. Η έκθεση του Αμερικανού φωτογράφου, που φιλοξενείται ως το τέλος του μήνα στη γκαλερί Paul Kasmin της Νέας Υόρκης με τίτλο Lost Downtown, μας δίνει την ευκαιρία να παρατηρήσουμε τον μοναδικό τρόπο με τον οποίο φωτογράφισε τα πρόσωπα της εποχής του.

Peter Hujar, Susan Sontag

Ο Peter Hujar γεννήθηκε στο Trenton του New Jersey το 1934. Οι γονείς του τον εγκατέλειψαν στα χέρια των Ουκρανών παππούδων του. Ως έφηβος, αργότερα, μετακόμισε στο Μανχάταν για να ζήσει με τη μητέρα του. Όντας αποξενωμένος από εκείνη, έβρισκε το περιβάλλον του σπιτιού της εχθρικό και προσβλητικό και, έτσι, διάλεξε να ζήσει μόνος του. Ξεκίνησε να παρακολουθεί μαθήματα στη School of Industrial Arts, και το 1947 απέκτησε την πρώτη του φωτογραφική μηχανή με την επιθυμία να γίνει φωτογράφος.

David Wojnarowicz, 1981

Τη δεκαετία του ’70 συνδέθηκε με τη Σούζαν Σόνταγκ, την Νταϊάν Άρμπους, τον Άντι Γουόρχολ, τον Τζον Γουότερς, τους οποίους και φωτογράφισε. Στα έργα του αντικατοπτρίζεται μια ολόκληρη εποχή, το περιβάλλον και η πολιτιστική ζωής της Νέας Υόρκης της δεκαετίας του ’70. Ο Hujar επιλέγει σχεδόν αποκλειστικά τη λήψη σε ασπρόμαυρο φιλμ. Τα πορτρέτα του, αν και ξεχωρίζουν για την απλότητά τους, είναι βαθιά υποβλητικά. Ο τρόπος που φωτογραφίζει βρίσκεται σε απόσταση από κάθε είδους εντυπωσιασμό. Εξερευνά τα θέματά του με βαθύτητα και συναίσθημα είτε πρόκειται για άνθρωπο, ζώο ή αρχιτεκτόνημα.

Η Αμερικανίδα φωτογράφος Ναν Γκόλντιν είπε, κάποτε, για το έργο του: «Κοιτάζοντας τις φωτογραφίες του με γυμνούς άντρες, ακόμα και ένα γυμνό παιδί, νιώθεις είναι ό,τι πιο κοντινό μπορεί κανείς να αισθανθεί κοιτάζοντας την αντρική σάρκα».

Οι φωτογραφίες του είναι εντυπωσιακά εκφραστικές. Υπάρχει πάντα κάτι αναπάντεχο και εντελώς προσωπικό στον τρόπο που συλλαμβάνει τις εκφράσεις και τις κινήσεις των μοντέλων του. Ο θεατής αισθάνεται να είναι εκεί και να παρατηρεί τη φωτογράφιση με τρόπο σχεδόν ηδονοβλεπτικό. Νιώθει ότι οι άνθρωποι που φωτογραφίζει συγκινούν τον φωτογράφο βαθιά.

Peter Hujar, Divine

Ο Hujar πέθανε το 1987, στην ηλικία των 53 από AIDS. Στα χρόνια που ακολούθησαν αρκετές γκαλερί έχουν φιλοξενήσει το έργο του, ενώ πολλοί καλλιτέχνες τον αναφέρουν ως επιρροή. Η σπουδαιότητά του τον φέρνει κοντά στο πλευρό των σημαντικότερων φωτογράφων πορτρέτου, δίπλα στον Ίρβιν Πέν, τον Ρίτσαρντ Άβεντον, τον Όγκαστ Σάντερ και την Νταϊάν Άρμπους.

Peter Hujar: Lost Downtown στη γκαλερί Paul Kasmin έως τις 27 Φεβρουαρίου 2016.

Αργυρώ Μποζώνη

Peter Hujar, Fran Lebowitz [at Home in Morristown], 1974
Peter Hujar, John Waters (I), 1975
Peter Hujar, Candy Darling on Her Deathbed, 1973
New York Downtown, Night, 1976

Related Posts

  • Η Σίντι Σέρμαν στο Χόλιγουντ του παρελθόντοςΣε αυτή την έκθεση μεταμορφώνεται με αμίμητο τρόπο σε femme fatale της εποχής, με την ίδια άνεση που υποδυόταν το κορίτσι που ετοιμάζεται να βγει Παρασκευή […]
  • Το «Ψυχώ» στην ταράτσα του ΜΕΤΗ εγκατάσταση έχει την όψη ενός πραγματικού σπιτιού, αλλά στην πραγματικότητα αποτελείται από δύο προσόψεις που ενώνονται και συγκρατούνται μεταξύ τους με […]
  • Η πολύχρωμη κληρονομιά του Saul LeiterΗ πρώτη μεγάλη αναδρομική έκθεση αφιερωμένη στο έργο και στην πολύχρωμη κληρονομιά του εξαιρετικού Αμερικανού φωτογράφου Saul Leiter (1923-2013) παρουσιάζεται από τις 22 Ιανουαρίου στη The […]
  • Χρόνης Μπότσογλου 1941-2022Ο Χρόνης Μπότσογλου ανήκει στους κορυφαίους Έλληνες ζωγράφους της μεταπολεμικής τέχνης. Επί δεκαετίες παρατηρούσε τον κόσμο γύρω του, ιδιαιτέρως τους ανθρώπους, και ζωγράφιζε αδιάκοπα. Η […]
karouzo

Recent Posts

Χρόνης Μπότσογλου 1941-2022

Ο Χρόνης Μπότσογλου ανήκει στους κορυφαίους Έλληνες ζωγράφους της μεταπολεμικής τέχνης. Επί δεκαετίες παρατηρούσε τον…

3 years ago

Η ματιά του Mathieu Pernot στους προσφυγικούς καταυλισμούς της Λέσβου

Στιγμιότυπα από την παρουσία των προσφύγων στους δρόμους του Παρισιού, στους καταυλισμούς του Καλαί και…

4 years ago

Σώτη Τριανταφύλλου: “Ας μη ζούμε διαρκώς με τον ίδιο τρόπο…”

Στα μυθιστορήματα μιλάμε για την ανθρώπινη κατάσταση, εμβαθύνουμε σε πράγματα που δεν αποτελούν υλικό άρθρων…

4 years ago

Κριστόφ Πεντερέτσκι

Οταν ζεις σε δύσκολες εποχές, νιώθεις την ανάγκη να αγωνιστείς για την ελευθερία.

5 years ago

Ρατσισμός, ομοφοβία και βία στη λογοτεχνία του Εντουάρ Λουί

Όταν έφτασα στο Παρίσι για να σπουδάσω Φιλοσοφία, διαπίστωσα ότι όλη αυτή η δυστυχία, η…

5 years ago

Venice Biennale 2019 review – preaching to the converted

There is much to praise from Ghana, India, France, and a stunning international pavilion. Less…

6 years ago

This website uses cookies.