Εμπνευσμένος από το βιβλίο του Jean Baudrillard The System of Objects ένα έργο-σταθμό του 1968, ο αρχιτέκτονας και συγγραφέας Ανδρέας Αγγελιδάκης εστιάζει το βλέμμα του στις ποικίλες συλλογές που δημιούργησε στο πέρασμα των χρόνων ο συλλέκτης ∆άκης Ιωάννου και εισβάλει στο κεντρικό κτήριο του Ιδρύματος ∆ΕΣΤΕ στην Αθήνα με σκοπό την “επανεκκίνησή” τους.
Το ίδιο το κτήριο του Ιδρύματος έρχεται στο προσκήνιο και συγχρόνως προσεγγίζεται υπό νέο πρίσμα: η έκθεση αντιμετωπίζει τις συλλογές του ∆άκη Ιωάννου και το κέλυφος που τις περιέχει ως μια παραπλανητική και χαώδη διαδρομή κατά μήκος της οποίας η αντίληψη του θεατή για την τέχνη δοκιμάζεται ενόσω ο ίδιος εκτίθεται σε πληθώρα ερεθισμάτων και πληροφοριών. Κατά τις τελευταίες δεκαετίες ο λευκός κύβος (white cube) αποτελεί βασικό τύπο για τις απανταχού αίθουσες τέχνης.
Η έκθεση είναι μια διερεύνηση των εναλλακτικών χωροταξικών εμπειριών που ενδεχομένως μπορούν να προσφέρουν αυτοί οι λευκοί χώροι, ανάμεσα, ή πίσω από τους τοίχους τους, ή ίσως και παρά την παρουσία αυτών των τοίχων· συνιστά μια απόπειρα επανερμηνείας του Ιδρύματος ως εκθεσιακού μηχανισμού διαποτισμένου από το πνεύμα των συλλογών που στεγάζει· μια χωροταξική εμπειρία καθεαυτήν συντονισμένη με τα έργα της Συλλογής ∆άκη Ιωάννου.
Σκοτεινό, προκλητικό, ερεθιστικό, αναζωογονητικό, το πνεύμα των έργων οδηγεί τον θεατή σε ένα περίπλοκο ταξίδι μέσα στους χώρους του ∆ΕΣΤΕ: “Κατά την είσοδό μας βρισκόμαστε δίπλα σε έργα από τον ζωτικό χώρο των οποίων παραμένουμε πεισματικά αποκλεισμένοι. ∆ιασχίζουμε στενούς και σκοτεινούς διαδρόμους και αναρωτιόμαστε –ίσως και αγωνιούμε– πού μας οδηγούν. Φτάνουμε σε άδειες ηλιόλουστες αίθουσες, ανεβαίνουμε σκάλες που οδηγούν σε απάτητες γωνιές του κτηρίου, κάθε μετάβαση και ένα καινούργιο κύμα συναισθημάτων”, σημειώνει ο Ανδρέας Αγγελιδάκης.
Σημαντικά έργα σύγχρονης τέχνης και κυπριακές αρχαιότητες, αντικείμενα ριζοσπαστικού ντιζάιν από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 και τις αρχές της επόμενης, μακέτες ολοκαίνουργιων κτηρίων και λοιπά παράφερνα αντιμετωπίζονται ως ευρήματα ενός μανιώδους “Googlαρίσματος” με αντικείμενο τον ίδιο τον συλλέκτη. Η επιθυμία είναι το νόμισμα βάσει του οποίου καθορίζεται η αξία καθενός από τούτα τα έργα.
Η σχέση του θεατή με αυτά θα μπορούσε κάλλιστα να παραλληλιστεί με μια σειρά από χτυπήματα “like” στο Facebook, έστω και αν πρόκειται για έργα πραγματικά, χειροπιαστά και τοποθετημένα σε απόσταση αναπνοής από αυτόν. Εντούτοις, από αίθουσα σε αίθουσα η έκθεση θα ανατρέψει και θα διαψεύσει αναζητήσεις και προσδοκίες μέσα από τη σχολαστική αυτή χαρτογράφηση ενός πλούτου συναισθημάτων που αφηγείται την ιστορία του ∆ΕΣΤΕ και του πάθους που παρακινεί τον ιδρυτή του να συλλέγει.
Κατά την έξοδό τους από αυτόν τον λαβύρινθο, οι επισκέπτες θα έχουν αισίως αποκτήσει μια εικόνα για τους τόσους κόσμους που απαρτίζουν το σύμπαν του ∆άκη Ιωάννου: μια εικόνα με τη σφραγίδα του Ανδρέα Αγγελιδάκη που αποτελεί μια από τις δημιουργικότερες φωνές στην παγκόσμια σκηνή της σύγχρονης τέχνης.
Ίδρυμα ∆ΕΣΤΕ Εμ. Παππά & Φιλελλήνων 11. 142 34 Νέα Ιωνία, ΑΘήνα
15 Μαϊου, 2013 — 30 Νοεμβρίου 30, 2013
Ώρες Λειτουργίας, Τετάρτη 12:00-20:00 Σάββατο 10:00-14:00
Ο Χρόνης Μπότσογλου ανήκει στους κορυφαίους Έλληνες ζωγράφους της μεταπολεμικής τέχνης. Επί δεκαετίες παρατηρούσε τον…
Στιγμιότυπα από την παρουσία των προσφύγων στους δρόμους του Παρισιού, στους καταυλισμούς του Καλαί και…
Στα μυθιστορήματα μιλάμε για την ανθρώπινη κατάσταση, εμβαθύνουμε σε πράγματα που δεν αποτελούν υλικό άρθρων…
Οταν ζεις σε δύσκολες εποχές, νιώθεις την ανάγκη να αγωνιστείς για την ελευθερία.
Όταν έφτασα στο Παρίσι για να σπουδάσω Φιλοσοφία, διαπίστωσα ότι όλη αυτή η δυστυχία, η…
There is much to praise from Ghana, India, France, and a stunning international pavilion. Less…
This website uses cookies.