Από τον Γιώργο Καρουζάκη
Σε λίγες μέρες, στις 2 Ιουλίου, στο χώρο της Artcurial (Rond-Point des Champs-Elysées) στο Παρίσι θα ανακοινωθεί το όνομα του νικητή ή της νικήτριας ενός καινούργιου και ελπιδοφόρου βραβείου για τις εικαστικές τέχνες. Πρόκειται για το Βραβείο της Νεανικής Καλλιτεχνικής Σκηνής της Μεσογείου που φέτος, στην πρώτη χρονιά της διοργάνωσής του, θα δοθεί σε έναν νέο Έλληνα καλλιτέχνη.
Όλα ξεκίνησαν τον περασμένο Ιανουάριο όταν η δημοσιογράφος Pauline Simons, ιδρύτρια του HYam (Hydra for Artists of the Mediterranean), και το Ίδρυμα-Fondation Jean-Luc Lagardère αποφάσισαν να συνεργαστούν στην απονομή του Πρώτου Βραβείου της Καλλιτεχνικής Σκηνής της Μεσογείου και να επιβραβεύσουν την καλλιτεχνική δουλειά (γλυπτική, ζωγραφική, σχέδιο, περφόρμανς, εγκατάσταση, βίντεο) ενός νέου Έλληνα καλλιτέχνη.
Η ιδέα και η πρωτοβουλία ανήκει στην Pauline Simons, η οποία γνωρίζει αρκετά καλά την ελληνική εικαστική πραγματικότητα, αλλά και την αδυναμία του ελληνικού καλλιτεχνικού περιβάλλοντος να ενδιαφερθεί και να προωθήσει στο εξωτερικό την αξιόλογη δουλειά των νέων Ελλήνων εικαστικών. Το θέμα της φετινής διοργάνωσης ήταν η πολιτισμική ταυτότητα. Το βραβείο θα απονέμεται κάθε χρόνο σε νέους καλλιτέχνες που προέρχονται από χώρες της Μεσογείου. Φέτος είναι η χρονιά της Ελλάδας.
Η πρώτη επιλογή των 19 καλλιτεχνών που διεκδίκησαν το βραβείο έγινε από την ίδια την Pauline Simons, η οποία έκανε εξονυχιστική έρευνα εύρεσης των καλλιτεχνών στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Στις 15 Μαΐου τα μέλη μιας διεθνούς κριτικής επιτροπής επέλεξαν τους τέσσερις φιναλίστ του βραβείου. Πρόκειται για τους: Αθανάσιο Ζαγορίσιο, Ράνια Μπέλου, Μαρία Τσάγκαρη και Μαριάννα Χριστοφίδου. Το βραβείο συνοδεύεται με το χρηματικό έπαθλο 10 000 ευρώ, και έχει στόχο να υποστηρίξει την παραγωγή του έργου των καλλιτεχνών και να τους εξασφαλίσει μεγαλύτερη προβολή στη διεθνή σκηνή.
Ας γνωρίσουμε, όμως, τα έργα των τεσσάρων καλλιτεχνών που διεκδικούν το βραβείο μέσα από μικρά κείμενα και βίντεο που δημιουργήθηκαν για τη διοργάνωση.
Αθανάσιος Ζαγορίσιος.
Όλες οι ισορροπίες είναι εύθραυστες. Για να αποτίσει σιωπηλό σχεδόν φόρο τιμής στη Μεσόγειο, ο Αθανάσιος Ζαγορίσιος δημιούργησε «αντικείμενα» επιστημονικά σωστά που αναφέρονται και σέβονται μια κάποια φυσική αδυναμία που αγνοούσαμε μέχρι σήμερα. Παρατηρήστε την θάλασσα και τον τέλειο ορίζοντά της, αυτόν που μας κάνει να παραμένουμε όρθιοι. Ο Αθανάσιος Ζαγορίσιος φαντάστηκε έναν σωλήνα γεμάτο νερό με μία μόνο φυσαλίδα αέρα. Όταν τοποθετούμε αυτή τη διακριτική εγκατάσταση στο πάτωμα, η φυσαλίδα που θα έπρεπε λογικά να βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο του σωλήνα, παρεκκλίνει. Η λεία επιφάνεια του πατώματος είναι εξολοκλήρου εμφανής. Παρατηρήστε τώρα την μεταξένια κλωστή που κρέμεται από το ταβάνι δίπλα στο φωτιστικό. Ο αέρας που ζεσταίνεται χάνει την πυκνότητά του και η κλωστή τρεμοπαίζει όπως η θαλασσινή, σα χάδι αύρα– μια φευγαλέα και αιθερική αίσθηση. Ο Αθανάσιος Ζαγορίσιος (γεννημένος το 1979) ζει και εργάζεται στη Λαμία.
Ράνια Μπέλλου
Η Ράνια Μπέλλου, αναζητά μέσα από τη δουλειά της τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και ψευδαίσθησης. Βασισμένη σε ένα μοντέλο υποκειμενικής μνήμης α λα Προυστ, η καλλιτέχνης επανεφευρίσκει το παρελθόν όχι μόνο ανασυγκροτώντας τις διάφορες καταστάσεις, αλλά ταυτόχρονα ταξιδεύοντας ελεύθερα ανάμεσα σε φαινομενικά ασύνδετες εικόνες με μια σκόπιμη διάσπαση προσοχής. Τα έργα της υπαινίσσονται τρόπους αντίληψης του κόσμου μακριά από το χρόνο των ρολογιών. Η Ράνια Μπέλλου αιχμαλωτίζει αυτά τα αντικείμενα ή αυτά τα τεχνουργήματα που, με τα χρόνια, έχασαν την ταυτότητά τους, αλλά που επανεμφανίζονται σήμερα σε σάιτ όπως το ebay. Είναι στο χέρι της να αποκρυπτογραφήσει τους συνδέσμους έτσι ώστε να δημιουργήσει νέες έννοιες, νέες υποδηλώσεις και να ανακατασκευάσει εικόνες στις οποίες δε λαμβάνεται τίποτε άλλο υπόψιν παρά η προσωπική της άποψη για τη χρονική διάρκεια. Η Ράνια Μπέλλου (γεννημένη το 1982) ζει στο Λονδίνο και εκπροσωπείται από τις Kalfayan Galleries σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Μαρία Τσάγκαρη
Τα πρότζεκτ της Μαρίας Τσάγκαρη δεν έχουν φτιαχτεί για να μείνουν. Η καλλιτέχνης σκηνοθετεί με μεταφορές τις έννοιες της προσφοράς, της δράσης, της εμπιστοσύνης και της πίστης σε ό,τι μένει απρόσιτο. Ένας κήπος με 800 διαφορετικά λουλούδια από στάχτη καμένου ξύλου αποτελεί δείγμα οικονομικής και κοινωνικής δύναμης που στεγάζει όλες τις ευαισθησίες, όπως και όλες τις ανισορροπίες. Αυτά είναι τα ίχνη μιας ευτυχούς συνάντησης στο κλειστό πλέον εργοστάσιο γκαζιού της Αθήνας όπου δύο παλιοί εργάτες συναντιούνται 30 χρόνια μετά. Η καλλιτέχνης έφτιαξε ένα χαλί από στάχτη με επιρροές από την Ανατολή και τη Δύση. Το γεγονός ότι το χαλί είναι φτιαγμένο στο χέρι και ότι η καλλιτέχνης έχει χαράξει τη λέξη «ευχαριστώ» με σκούρα γράμματα, το καθιστά ακόμη πιο πολύτιμο. Οι εγκαταστάσεις της Μαρίας Τσάγκαρη θέτουν τη ματαιότητα της επίπονης και αρκετά κοπιαστικής κατασκευής τους σε πρώτο πλάνο, καθώς παραδίδονται ή καταστρέφονται από το εμπλεκόμενο, συγκαταβατικό κοινό. Η Μαρία Τσάγκαρη (γεννημένη το 1981) ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Μαριάννας Χριστοφίδου
Η δουλειά της Μαριάννας Χριστοφίδου έχει να κάνει με τις εικόνες που βρίσκει και ανακατασκευάζει. Αυτές οι εικόνες μιλάνε για ιστορίες και για μέρη που ξεχάστηκαν από τη μια στιγμή στην άλλη, για ιστορίες και για μέρη εγκαταλελειμμένα από το χρόνο ή αλλοιωμένα κατά τέτοιον τρόπο όμως που αφήνουν ένα άνοιγμα να σηματοδοτεί μια καινούργια αφήγηση. Η καλλιτέχνης αλλάζει, μεταμορφώνει, μεταθέτει , μεταφράζει και δημιουργεί παρεμβολές με τη βοήθεια διαφορετικών μέσων και τρόπων παραγωγής, συμπιέζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τις τρεις διαστάσεις και τις οπτικές αναπαραστάσεις τους με ακρίβεια εντομολόγου. Η Μαριάννα Χριστοφίδου (γεννημένη το 1980) ζει στην Κολωνία.
Η επιτροπή του Πρώτου Βραβείου της Νεανικής Καλλιτεχνικής Σκηνής της Μεσογείου, με Πρόεδρο τον Alain Seban, Διευθυντή του Centre Pompidou, αποτελείται από τους : • Γιώργος Αγουρίδης, Πρόεδρος του Πολιτιστικού κέντρου του Ιδρύματος Σταύρος ΝιάρχοςΟ Χρόνης Μπότσογλου ανήκει στους κορυφαίους Έλληνες ζωγράφους της μεταπολεμικής τέχνης. Επί δεκαετίες παρατηρούσε τον…
Στιγμιότυπα από την παρουσία των προσφύγων στους δρόμους του Παρισιού, στους καταυλισμούς του Καλαί και…
Στα μυθιστορήματα μιλάμε για την ανθρώπινη κατάσταση, εμβαθύνουμε σε πράγματα που δεν αποτελούν υλικό άρθρων…
Οταν ζεις σε δύσκολες εποχές, νιώθεις την ανάγκη να αγωνιστείς για την ελευθερία.
Όταν έφτασα στο Παρίσι για να σπουδάσω Φιλοσοφία, διαπίστωσα ότι όλη αυτή η δυστυχία, η…
There is much to praise from Ghana, India, France, and a stunning international pavilion. Less…
This website uses cookies.