Ο Lu Chao απέναντι στο πλήθος

«Όταν ήμουν μικρό παιδί έπαιρνα κάθε μέρα το λεωφορείο με τον αριθμό 217 για πάω στο σχολείο. Καθώς ήμουν μικροκαμωμένος, ένα πλήθος ψηλών ανθρώπων με στρίμωχνε και μου έκοβε την ανάσα, και τις περισσότερες φορές δυσκολευόμουν να βγω ή να μπω στο λεωφορείο. Η ανάμνηση του πλήθους παραμένει ζωηρή στο μυαλό μου. Νιώθω, πάντοτε, πολύ ευάλωτος απέναντι στo πλήθος των ανθρώπων και η εικόνα εκείνων που βιώνουν αισθήματα δυσφορίας, αδυναμίας και ευθραυστότητας στο δημόσιο χώρο με συνοδεύει και στην ενήλικη ζωή μου. Ταυτόχρονα, μου αρέσει να παρατηρώ τους ανθρώπους που προσπαθούν να ανοίξουν δρόμους μέσα στο πλήθος, ίσως επειδή ξέρω πολύ καλά ότι είμαι σαν αυτούς. Καθώς τους κοιτάζω μοιάζει να παρατηρώ τον εαυτό μου.

» Πάντοτε σκέφτομαι ότι κάθε πρόσωπο μπορεί να πει μια ιστορία, την ιστορία μιας εμπειρίας από το παρελθόν ή της πρόβλεψης ενός γεγονότος που πρόκειται να συμβεί. Όλοι οι μικροσκοπικοί μαύροι άνθρωποι στους πίνακές μου ανταποκρίνονται στους ξένους που έχω συναντήσει στη ζωή μου. Περιεργάζομαι, κάνοντας εικασίες, κάθε πρόσωπο που συναντώ.

Ο Lu Chao, ο Κινέζος εικαστικός που τα τελευταία χρόνια ζει και δουλεύει στη Μεγάλη Βρετανία, γράφει για τη δουλειά του με την ευκαιρία της νέας του έκθεσης με τίτλο Black Light που φιλοξενείται στην γκαλερί Nathalie Obadia στο Παρίσι (3 Rue du Cloître Saint-Merri). Ο Lu Chao δημιουργεί, σχεδόν αποκλειστικά, ασπρόμαυρους πίνακες. Οι συνθέσεις του αποκαλύπτουν, μέσα από μια ευρύτητα πνεύματος και ζωηρής φαντασίας, παραισθητικές εικόνες που αντανακλούν διαφορετικούς κόσμους.

Αν παρατηρήσει κάποιος προσεκτικά τις φιγούρες των έργων του, θα δει ότι κάθε μία από αυτές μοιάζει να αρνείται να εξαφανιστεί. Η αμφιθυμία και η αβεβαιότητα, ανάμεσα στην εμφάνιση και την εξαφάνιση των προσώπων, και μια ιδιαίτερη ένταση, μεταξύ υποταγής και εξέγερσης, στη συμπεριφορά των ηρώων του είναι στοιχεία αρκετών έργων του. Αν και ο ίδιος αποφεύγει να χρησιμοποιεί την τέχνη σαν μέσο μετάδοσης απόψεων, προτιμώντας, όπως λέει, να αφήνει ελεύθερο το πεδίο στον θεατή να ερμηνεύσει ελεύθερα όσα βλέπει.

Γ.Ε.ΚΑΡ.

Χρόνης Μπότσογλου 1941-2022Ο Χρόνης Μπότσογλου ανήκει στους κορυφαίους Έλληνες ζωγράφους της μεταπολεμικής τέχνης. Επί δεκαετίες παρατηρούσε τον κόσμο γύρω του, ιδιαιτέρως τους ανθρώπους, και ζωγράφιζε αδιάκοπα. Η […]
Hans Ulrich Obrist, οραματιστής και πλάνηταςHans Ulrich Orbist : Όλη μου η ζωή έχει σχέση με την περιπλάνηση. Είναι μέρος της καθημερινότητάς μου
Η νέα τοιχογραφία του Στέλιου Φαϊτάκη στο Palais de Tokyo στο ΠαρίσιΟ Έλληνας καλλιτέχνης εμπνέεται από την έννοια της απείθειας, της ανυπακοής, αναζητώντας δεσμούς ανάμεσα στα γεγονότα του Μάη του '68 και τη σκέψη των […]
Τα αόρατα δωμάτια του Francis BaconΣτην έκθεση Francis Bacon: Invisible Rooms, που θα φιλοξενηθεί το καλοκαίρι στην Tate Liverpool, η σκοτεινή όψη της τέχνης του δεν θα βρίσκεται στο επίκεντρο του […]