Eυτυχισμένη που έκανε το ταξίδι του Οδυσσέα μοιάζει η Μαριάννα Κορομηλά, ανάμεσα στα ανοιξιάτικα λουλούδια που μας κυκλώνουν στην ευρύχωρη βεράντα του σπιτιού της, δίπλα στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Η θέα της Ακρόπολης απέναντι, δίνει συνεχώς αφορμές για συζήτηση με μια γυναίκα που ταξίδεψε με ιεραποστολικό πάθος και αναζήτησε τα ίχνη του Ελληνισμού στα Βαλκάνια, στον Πόντο, στη Μικρά Ασία, στη Μεσόγειο, στα βάθη της Ανατολίας. Σαράντα χρόνια τώρα, η Μαριάννα Κορομηλά ταξιδεύει, ερευνά, γράφει, αφιερώνοντας τα βιβλία της σε αυτούς που κράτησαν τη ζωή έξω από τα μουσεία.

Xωρίς υστεροβουλία ή γλυκερές εξιδανικεύσεις, ο βαθύς γνώστης της ελληνικής ιστορίας μιλά για την κρίση της χώρας μας και τους σπασμένους δεσμούς εμπιστοσύνης μεταξύ των κοινωνικών ομάδων και των πολιτικών, και ισχυρίζεται ότι όλα τα σενάρια εξόδου από την ευρωπαϊκή ένωση είναι ανέφικτα, αν όχι ολέθρια.

Τo «Απαραίτητο φως» (Εκδ.Ίκαρος), το δεύτερο μυθιστόρημα της Ντορίνας Παπαλιού (έχει προηγηθεί το «Γκάτερ» από τον Κέδρο με κεντρικό ήρωα έναν νεαρό κομίστα) οδηγεί τον αναγνώστη σε ένα συναρπαστικό ταξίδι, στις φωτεινές αλλά και στις πιο σκοτεινές στιγμές της ανθρώπινης περιπέτειας.