Χρόνης Μπότσογλου 1941-2022

Ο Χρόνης Μπότσογλου ανήκει στους κορυφαίους Έλληνες ζωγράφους της μεταπολεμικής τέχνης. Επί δεκαετίες παρατηρούσε τον κόσμο γύρω του, ιδιαιτέρως τους ανθρώπους, και ζωγράφιζε αδιάκοπα. Η ανθρώπινη μορφή, το γυμνό σώμα αποτέλεσαν κυρίαρχα πεδία των καλλιτεχνικών του αναζητήσεων.

Η ματιά του Mathieu Pernot στους προσφυγικούς καταυλισμούς της Λέσβου

Στιγμιότυπα από την παρουσία των προσφύγων στους δρόμους του Παρισιού, στους καταυλισμούς του Καλαί και της Λέσβου, προσωπικά αντικείμενα, σημειωματάρια, βλέμματα, χωματερές και συντρίμμια συγκροτούν, στην εργασία του Pernot, μια στιβαρή αφήγηση πολλαπλών φωνών.

Σώτη Τριανταφύλλου: “Ας μη ζούμε διαρκώς με τον ίδιο τρόπο…”

Στα μυθιστορήματα μιλάμε για την ανθρώπινη κατάσταση, εμβαθύνουμε σε πράγματα που δεν αποτελούν υλικό άρθρων και δημόσιου λόγου. Τα άρθρα διαχειρίζονται εντοπισμό προβλημάτων, αποκάλυψη κινήσεων της εξουσίας (εμφανούς και μη) και προβάλλουν προτάσεις, πρακτικές λύσεις.

Ρατσισμός, ομοφοβία και βία στη λογοτεχνία του Εντουάρ Λουί

Όταν έφτασα στο Παρίσι για να σπουδάσω Φιλοσοφία, διαπίστωσα ότι όλη αυτή η δυστυχία, η φτώχεια, η κοινωνική βία που είχα ζήσει ως παιδί και ως έφηβος ήταν αόρατες στη γαλλική πρωτεύουσα.

Ο κύκλος του αίματος

Πριν από μερικές μέρες έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 72 ετών, ο Ηρακλειώτης δικηγόρος Δημήτρης Ξυριτάκης, διακεκριμένος επιστήμονας, με σημαντική πολιτική δράση, ευρυμάθεια και ερευνητικό έργο σε ποικίλους τομείς. Με αυτή την αφορμή, αναδημοσιεύουμε μια παλαιότερη συζήτηση που είχαμε κάνει, τον Ιούλιο του 2011, όταν είχε κυκλοφορήσει το εξαιρετικό βιβλίο του, “Λόγω Τιμής” (Μελάνι), αφιερωμένο στην κρητική βεντέτα, στη μακρά παράδοση του εκδικητικού φόνου στο νησί

Ευφυής τέχνη με βόμβες από τη χωματερή

Πριν από λίγες ημέρες, ο Έλληνας φωτογράφος Πέτρος Ευσταθιάδης τιμήθηκε στη Γαλλία με το σημαντικό Φωτογραφικό Βραβείο HSBC – απονέμεται κάθε χρόνο σε δύο επαγγελματίες φωτογράφους με εξαιρετικό ταλέντο – για τη φωτογραφική σειρά του, Gold Rush. Δεν είναι λίγοι εκείνοι, κυρίως στο εξωτερικό, που αναγνωρίζουν στις φωτογραφίες του το τραύμα της σύγχρονης Ελλάδας

Tα φώτα της Ακρόπολης

Ωραίο μου φάνηκε το κουστούμι του κ. Μακρόν, με τα δυο σκισίματα πίσω. Έφερνε κάτι από τη γοητεία του Ζαν Λουί Τρεντινιάν στην ταινία «Ένας άντρας και μια γυναίκα» του Κλοντ Λελούς, ενώ το μπλε-ρουά κουστούμι του πρωθυπουργού και το κολλαριστό άσπρο του πουκάμισο, με πήγε λίγο στην έγχρωμη δεκαετία του ΄70 του Λάμπρου Κωνσταντάρα…

Τα τετράδια των ονείρων μου

Ήθελα να πω πως τα χωνάκια στο μπαλκόνι μου, που βλέπει προς τη Δύση, ανοίγουν με το φούξια της Ανατολής, και μέχρι να έρθει ο ήλιος στρέφονται προς τα μέσα τους και κλείνουν και μαραίνονται και μαραζώνουν…