Στον ψηφιακό κόσμο η συνύπαρξη ετερόκλητων εικόνων είναι συνηθισμένη: η εικόνα ενός έργου του Rembrant μπορεί να βρεθεί, για παράδειγμα, δίπλα σε εκείνη ενός καθημερινού αντικειμένου ή στη selfie μιας ενοχλητικής διασημότητας. Αυτή την ιδέα της οπτικής καραμπόλας και του συνειρμικού ντόμινο αξιοποιούν οι διοργανωτές της έκθεσης Carambolages η οποία παρουσιάζεται αυτή την εποχή στο μουσείο Grand Palais, στο Παρίσι.
Πρόκειται για μια φιλόδοξη και μάλλον τολμηρή, από επιμελητικής άποψης, διοργάνωση η οποία συνδυάζει, με απρόβλεπτο τρόπο 185 έργα τέχνης καλλιτεχνών ετερόκλητου ύφους από διαφορετικές εποχές. Η αναγνωρισμένη τέχνη δημιουργών όπως οι Boucher, Giacometti, Rembrandt, Man Ray και Annette Messager αλληλεπιδρά με τις δημιουργίες ανώνυμων καλλιτεχνών, με έναν τρόπο που επιχειρεί να επανεξετάσει την παραδοσιακή παρουσίαση εκθέσεων και τη σχέση του κοινού με την τέχνη.
Η διάταξη των έργων στο χώρο ενισχύει την εντύπωση της αλληλουχίας, την αίσθηση ότι παρακολουθείς ένα φιλμ στο οποίο κάθε εικόνα συνδέεται στενά με την προηγούμενη και με την επόμενη. Η ανάμειξη έργων τέχνης διαφορετικού ύφους αναδεικνύει τις κρυφές τους συγγένειες και ενεργοποιεί, σύμφωνα με τον επιμελητή της έκθεσης Jean-Hubert Martin, τις αισθήσεις και τη σκέψη με εντυπωσιακά οπτικά ερεθίσματα από όλο το φάσμα της τέχνης και της ανθρώπινης δημιουργίας.
Γιώργος Καρουζάκης