Η εφιαλτική Αθήνα στην Berlinale

Από τον Γιώργο Καρουζάκη

Το 2010, ο Παλαιστίνιος Αbu Eyad δραπετεύει μαζί με άλλους πρόσφυγες από τον μεγαλύτερο παλαιστινιακό καταυλισμό προσφύγων του Λιβάνου, το Ain el-Helweh. O καταυλισμός δημιουργήθηκε το 1948 για να φιλοξενήσει 10.000 πρόσφυγες. Σήμερα ζουν εκεί 80.000 άνθρωποι. Τους τελευταίους μήνες υπολογίζεται ότι 2400 παλαιστινιακές και συριακές οικογένειες, πρόσφυγες πολέμου, βρήκαν καταφύγιο στον ίδιο καταυλισμό.

Η φυγή του Abu Eyad και των φίλων του είχε έναν προορισμό: την Ευρώπη. Με τη βοήθεια λαθρεμπόρων διέσχισαν παράνομα τη Συρία και την Τουρκία και μπήκαν στην Ελλάδα. Έφτασαν στην Αθήνα τις ημέρες που η χώρα κατέρεε από τη μεγαλύτερη οικονομική, πολιτική και κοινωνική κρίση των τελευταίων δεκαετιών. Την εφιαλτική περιπέτεια των προσφύγων στη νέα χώρα αποτυπώνει με συγκλονιστικό τρόπο, σε ένα φιλμ 13 λεπτών, ο Παλαιστίνιος σκηνοθέτης Mahdi Fleifel, ο οποίος τα τελευταία χρόνια ζει στο Λονδίνο. Το φιλμ προβλήθηκε πριν από λίγες μέρες στο διαγωνιστικό πρόγραμμα των ταινιών μικρού μήκους της Berlinale.

Ο Abu Eyad βρέθηκε από τον προσφυγικό καταυλισμό του Λιβάνου στους δρόμους του αθηναϊκού γκέτο. Στην ελληνική πρωτεύουσα έρχεται αντιμέτωπος με νέους εφιάλτες. Το φιλμ καταγράφει την καθημερινότητα των πραγματικών προσφύγων. Ζουν στοιβαγμένοι σε ένα υπόγειο, ανάμεσα στους αποστεωμένους τοξικομανείς του κέντρου, παίρνουν ναρκωτικά για να αντέξουν την κατάθλιψη, και κερδίζουν λίγα χρήματα κάνοντας σεξ επί πληρωμή με άντρες και «γιαγιάδες», όπως λένε.

Χαρακτηριστική είναι η φράση με την οποία περιγράφει την ταινία το περιοδικό filmkommentaren.dk: «κανένα χαμόγελο δεν μπορεί να σχηματιστεί στο πρόσωπό σας παρακολουθώντας αυτό το σύντομο ντοκιμαντέρ που έρχεται κατευθείαν από την κόλαση».