Μια ματιά στις ταινίες για τα εβδομηκοστά γενέθλια του Φεστιβάλ της Βενετίας

23-3--3-thumb-large

Από τον Γιώργο Καρουζάκη

Είναι γνωστό ότι το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας ζήτησε πρόσφατα από εβδομήντα καταξιωμένους και νεώτερους κινηματογραφιστές να γυρίσουν μια μικρού μήκους ταινία, διάρκειας 60 με 90 δευτερολέπτων. Όλοι, από τον Bernardo Bertolucci, τον Abbas Kiarostami, την Catherine Breillat και τους Έλληνες Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη και  Γιώργο Λάνθιμο έχουν συμβάλλει στη ενδυνάμωση της αίγλης του Φεστιβάλ, για αυτό και η προσφορά τους με ένα ολιγόλεπτο φιλμ εντάχθηκε στον εορτασμό των εβδομηκοστών γενεθλίων του θεσμού.

Στην ιστοσελίδα του Φεστιβάλ – εδώ – μπορείτε να δείτε όλες τις συμμετοχές της διοργάνωσης και να αναγνωρίσετε, σε αρκετές περιπτώσεις, πόσο δύσκολο είναι να χειριστείς τη μικρή φόρμα σε οποιαδήποτε μορφή τέχνης, ακόμα κι αν είσαι καταξιωμένος ή πολλά υποσχόμενος δημιουργός.

Στις καλύτερες συμμετοχές της συγκεκριμένης διοργάνωσης συγκαταλέγονται, κατά τη γνώμη μας, οι Έλληνες σκηνοθέτες Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη και Γιώργος Λάνθιμος.

Η Τσαγγάρη παρουσίασε την εξαιρετική, από κάθε άποψη, ταινία, με τίτλο «24 Frames Per Century» και διάρκεια 2.31 λεπτών. Είναι εντυπωσιακό να παρατηρείς με πόσο σύγχρονο τρόπο, τόλμη και πειθαρχία χειρίζεται το ρετρό, νοσταλγικό θέμα των εβδομήντα χρόνων του θεσμού και τις αναφορές στο παρελθόν της κινηματογραφικής τέχνης.

Ο Γιώργος Λάνθιμος έδειξε το «Necktie», ένα άψογο, αισθητικά, φιλμ, αν και η στυλιζαρισμένη δολοφονία ενός παιδιού από ένα άλλο παιδί μέσα σε ένα αγγλικό δάσος μοιάζει προβλέψιμα «weird».

Ο πολυπράγμων James Franco έδειξε μια μετα-μπίτνικ «μουτζούρα», γεμάτη βία και πεποιημένη… αναρχία, ενώ μια από τις χειρότερες συμμετοχές, θα λέγαμε ότι είναι εκείνη της Γαλλίδας Catherine Breillat : ένα ηθικοπλαστικό λογύδριο για τη σχέση χρήματος και σινεμά, που θυμίζει συζητήσεις κινηματογραφιστών της δεκαετίας του 80 στα καφέ της οδού Τοσίτσα.

Στις πιο δυναμικές συμμετοχές ανήκουν η ταινία της Σύριας σκηνοθέτιδας Halla Alabdalla, με φανερή την αγωνία για την πολιτική κατάσταση στη χώρα της, το πρωτότυπα αυτοβιογραφικό φιλμ του Bernardo Bertolucci και το φιλμ του Ιρανού Abbas Kiarostami, ο οποίος κατάφερε να παγιδεύσει, στα ελάχιστα λεπτά της ταινίας του, τον αυθορμητισμό, το χιούμορ και την απλότητα που τον διακρίνει.

Related Posts

  • Αγγελική Παπούλια, de profundisΑγγελική Παπούλια, de profundisΣυνέντευξη με την Αγγελική Παπούλια. Aνήκει στους καλλιτέχνες που διεκδικούν με δυναμικό και σαφή τρόπο τη θέση τους στον χώρο της σύγχρονης δημιουργίας. Γνωστή, διεθνώς, από τις ηρωίδες […]
  • Η Βενετία χωρίς PaparazziΗ Βενετία χωρίς PaparazziΗ Βενετία χωρίς Paparazzi
  • Christos Chrissopoulos: Look Twenty – Short Love StoryChristos Chrissopoulos: Look Twenty – Short Love Story[Short Love Story Shot in Athens, 2014. 20 photographs and 1 cover image. Original Music by Thierry Jolif]. «Το ξέρω ότι ο φόβος μου είναι η απόσταση. Και τότε ψάχνω να βρω τον πόρο, το […]
  • THE RELICS OF MAGNA GRECIATHE RELICS OF MAGNA GRECIAWe were so sad to leave Akragas, but the idea of sailing further northwest to visit Selinus made us feel better.