Το μεγαλύτερο λάθος ενός καλλιτέχνη είναι να συγκινείται από τον κόσμο που περιγράφει. Η συγκίνηση τα διαλύει όλα, τα κονιορτοποιεί. Πάντα η τέχνη, για να συγκινήσει τους άλλους, χρειάζεται καθαρό μυαλό και πειθαρχία».
![](https://karouzo.com/wp-content/plugins/phastpress/phast.php/c2VydmljZT1pbWFnZXMmc3JjPWh0dHBzJTNBJTJGJTJGa2Fyb3V6by5jb20lMkZ3cC1jb250ZW50JTJGdXBsb2FkcyUyRjIwMTMlMkYwOCUyRkFsZWtvcy1LeXJhcmluaXMtUG9yb3MtMi5qcGcmY2FjaGVNYXJrZXI9MTY3MDA0MzE2Ny0xNDQ0ODEmdG9rZW49MDVkN2ZhYTExMjVhNTA0MA.q.jpg)
Το μεγαλύτερο λάθος ενός καλλιτέχνη είναι να συγκινείται από τον κόσμο που περιγράφει. Η συγκίνηση τα διαλύει όλα, τα κονιορτοποιεί. Πάντα η τέχνη, για να συγκινήσει τους άλλους, χρειάζεται καθαρό μυαλό και πειθαρχία».
Η θάλασσα ως βασικό ζωγραφικό θέμα σε μια έκθεση που γίνεται σε ένα νησί του Αργοσαρωνικού παραπέμπει αρχικά στις γνωστές «παρά θίν΄αλός» διοργανώσεις που φιλοξενούνται τα καλοκαίρια στην Ελλάδα. Η κοινή έκθεση του Τάσου Μαντζαβίνου και του Κώστα Παπανικολάου στην γκαλερί Citronne στον Πόρο (έως 24 Ιουλίου) δεν έχει τα γνώριμα χαρακτηριστικά μιας καλοκαιρινής έκθεσης σε νησί