Χρήστος Χρυσόπουλος: Δωμάτια Ξενοδοχείων

Από τον Γιώργο Καρουζάκη

O διαδικτυακός χώρος karouzo- a place for the arts, φιλοξενεί το έργο LOOK TWENTY του συγγραφέα και φωτογράφου Χρήστου Χρυσόπουλου. Το LOOK TWENTY είναι ένα φωτογραφικό έργο σε εξέλιξη. Ο Χρήστος Χρυσόπουλος χρησιμοποιεί αυστηρά τον αριθμό των 20 φωτογραφιών, τις οποίες τοποθετεί σε ισόχρονη διαδοχή, κατασκευάζοντας «ταινίες» διάρκειας 10 λεπτών. Το αποτέλεσμα είναι ένα γοητευτικό περιβάλλον στατικών εικόνων, αυτόνομο και περίκλειστο. Το LOOK TWENTY θα ανανεώνεται τακτικά ωσότου αποτελέσει σύνολο 20 «ταινιών», οπότε θα αποκτήσει και την τελική του μορφή. Ας δούμε πώς εξηγεί ο Χρήστος Χρυσόπουλος το έργο του.

– Πώς γεννήθηκε η ιδέα του LOOK TWENTY; Πώς θα εξελιχθεί;

Αυτό που με ενδιαφέρει γενικότερα είναι η διερεύνηση των ποικίλων μορφών που μπορεί να πάρει η αφήγηση. Αυτή η επικέντρωση στην αφηγηματικότητα πιστεύω είναι μια συνθήκη που με ακολουθεί σε κάθε δραστηριότητα (λογοτεχνία, φωτογραφία, περιπλάνηση… κλπ).

Στην περίπτωση του LOOK TWENTY επιδιώκω να κατασκευάσω μια αφηγηματική φόρμα με σαφή δομικά χαρακτηριστικά. Η βάση είναι κάθε φορά ένα βίντεο συνολικής διάρκειας 8-10 λεπτών με ισόχρονη διαδοχή είκοσι φωτογραφιών και μουσική υπόκρουση. Το συνολικό έργο θα ολοκληρωθεί σε τέσσερις κύκλους, ο καθένας εκ των οποίων θα περιλαμβάνει πέντε βίντεο. Συνολικά το έργο LOOK TWENTY θα αποτελείται είκοσι βίντεο (4*5). Πρόκειται για ένα έργο που θα με απασχολήσει για πολύ καιρό.

Τα εννοιολογικά χαρακτηριστικά του έργου παραμένουν σταθερά, από εκεί και πέρα όμως, κάθε βίντεο ξεχωριστά προσεγγίζει διαφορετικό θέμα και με διαφορετικό τρόπο. Με ενδιαφέρει εξίσου η προσωπική και ενδοστρεφής ματιά, καθώς και μια πιο πολιτική, ακόμα και φορμαλιστική προσέγγιση. Όλες αυτές οι διαφορετικές εκδοχές θέλω να είναι παρούσες στο LOOK TWENTY.

Το έργο θα εξελίσσεται στο διαδίκτυο και σε τακτά χρονικά διαστήματα ένα νέο βίντεο θα αναρτάται στην σελίδα του LOOK TWENTY. Με την ολοκλήρωση κάθε κύκλου, η ιδέα είναι να πραγματοποιείται μια έκθεση με τα πέντε βίντεο που τον αποτελούν.

– Πώς θα περιέγραφες το πρώτο βίντεο της σειράς Hotel Rooms;

Κάθε βίντεο του LOOK TWENTY είναι ένα σύντομο αυτόνομο πρότζεκτ και περιλαμβάνει μια επικεφαλίδα που διατυπώνει την ιδέα ή τη συνθήκη που αποτέλεσε την αφετηρία του. Στην περίπτωση του Hotel Rooms, που είναι και το εναρκτήριο βίντεο του LOOK TWENTY, είναι η ακόλουθη: «Ταξιδεύω συχνά ως συγγραφέας. Πολλές φορές, επισκέπτομαι άγνωστες πόλεις για μια μόνο νύχτα. Περνώ τα βράδια φωτογραφίζοντας το δωμάτιο και τους διαδρόμους του ξενοδοχείου μου».

Δεν νομίζω ότι μπορώ να γίνω σαφέστερος από αυτό. Το υλικό μαζευόταν κάμποσο καιρό στα ταξίδια και περιλαμβάνει εικόνες από διάφορες χώρες. Όταν αποφάσισα να το εντάξω στο LOOK TWENTY, η επιλογή έγινε με σκοπό να αποδοθεί αυτό το περιβάλλον της απομόνωσης που αισθανόμουν μόνος σε έναν ανοίκειο χώρο, όπως ένα ξενοδοχείο. Συχνά αυτές οι νύχτες είχαν κάτι το απειλητικό.

– Παρακολουθώντας το Hotel Rooms διακρίνεις μια σχεδόν υπαρξιακή επιθυμία παρατήρησης και καταγραφής του χώρου, ένα είδος ταξινόμησης του άγνωστου δωματίου. Ποιες σημασίες έχει αυτή η επιλογή;

Η φωτογραφία, όπως και το γράψιμο, είναι για μένα μια μέθοδος αυτογνωσίας. Αυτό που θέλω να πω, είναι ότι προσεγγίζοντας τον κόσμο μέσα από τον φωτογραφικό φακό, πρωτίστως επιθυμώ να καταλάβω την δική μου θέση στον κόσμο. Να ορίσω την δική μου υπαρξιακή στάση. Υπό μια έννοια, οι φωτογραφίες είναι αποτυπώσεις της δικής μου ταυτότητας. Αυτό νομίζω βλέπει κανείς μέσα από το Hotel Rooms. Δεν είναι τα αντικείμενα αυτά που αποτελούν το βασικό του υλικό. Το θέμα του δεν είναι αυτό που βλέπεται. Το αντικείμενο και το βασικό θέμα του Hotel Rooms είναι το υποκείμενο που βλέπει. Ο ίδιος ο φωτογράφος, εγώ, η δική μου συγκινησιακή κατάσταση.

Αυτό πιστεύω ισχύει για τη φωτογραφία εν γένει. Και είναι το ιδιαίτερο εκείνο (και σχεδόν οξύμωρο) χαρακτηριστικό που την καθιστά την πιο ανθρωποκεντρική τέχνη, μολονότι στην ουσία της παραμένει η πιο «αντικειμενική» μέθοδος αναπαράστασης. Όπως αναφέρει η φιλόσοφος Sarah Kofman: «Δεν υφίσταται ομοιότητα ανάμεσα στο αντικείμενο και την εικόνα του. Είναι ο νους εκείνος που βλέπει, όχι το μάτι, και ο νους είναι συνείδηση με οπτική γωνία». Αυτή για μένα είναι η ουσία της φωτογραφίας: μια συνείδηση με οπτική γωνία.

– Η σχέση εικόνας, χρόνου, μουσικής είναι ένα σχήμα που συνθέτει την υποβλητική αφήγηση του Hotel Rooms. Ποια είναι τα κίνητρα αυτής της σύνθεσης;

Η μουσική είναι βασικό συστατικό καθενός βίντεο στο LOOK TWENTY. Σε κάποιες περιπτώσεις τη μουσική την γράφω εγώ, σε κάποιες περιπτώσεις τοποθετώ μουσική ελεύθερη δικαιωμάτων, ενώ συνεργάζομαι και με τον Γάλλο συνθέτη Thierry Jolif ο οποίος γράφει πρωτότυπη μουσική για κάποια από τα βίντεο. Η ηχητική υπόκρουση στο LOOK TWENTY λειτουργεί ως σημειολογικό εργαλείο, αλλά και ως ένας τρόπος να οριστεί το περιβάλλον πρόσληψης του έργου. Δηλαδή, από τη μια μεριά ο ήχος προσδίδει στο βίντεο έναν ιδιάζοντα υφολογικό χαρακτήρα, ενώ από την άλλη ορίζει (χρονικά και αντιληπτικά) την επικράτεια του έργου: καλεί τον θεατή να «βυθιστεί» στην αφήγηση και να απομακρύνει τους λογής περισπασμούς όσο παρακολουθεί το βίντεο.

– Ποια αντικείμενα ελκύουν το ενδιαφέρον σου όταν μπαίνεις πρώτη φορά σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου;

Τα φωτιστικά. Ή μάλλον η σχέση, η διαπάλη, η συμπλοκή ανάμεσα στο φως, τη σκιά και το σκοτάδι. Γι’ αυτό και οι φωτογραφίες στο Hotel Rooms είναι σχεδόν όλες φωτογραφίες από φώτα, αντανακλάσεις, σιλουέτες. Δευτερευόντως, με ενδιαφέρουν τα χρώματα, η θερμοκρασία του φωτός. Η σχέση του εξωτερικού με το εσωτερικό φως. Κάθε δωμάτιο διαθέτει την δική του χρωματική παλέτα και τον δικό του τόνο. Αυτά είναι που συνθέτουν το εκάστοτε περιβάλλον. Για το Hotel Rooms επέλεξα μια θερμή χρωματική γκάμα, αλλά το υλικό που διαθέτω είναι πολύ ευρύτερο.

Συνεχίζω να φωτογραφίζω κάθε φορά που θα βρεθώ σε ένα ξενοδοχείο, έστω κι αν αυτό το πρότζεκτ έχει ολοκληρωθεί. Για μένα είναι μια διαδικασία οικείωσης με τον χώρο. Αφορά πάντως, όχι μόνο τον χώρο αλλά και τον χρόνο. Όχι μόνο τον ανοίκειο χώρο αλλά και τον απολύτως γνωστό. Η φωτογραφία είναι ένας τρόπος με τον οποίο προσεγγίζω ό,τι με περιβάλλει. Ένα επόμενο βίντεο για το έργο LOOK TWENTY αφορά το πατρικό μου σπίτι και την μητέρα μου. Είναι μια απόπειρα εξοικείωσης με τη μνήμη. Θα είναι το δεύτερο βίντεο που θα αναρτηθεί. Βλέπετε, λοιπόν, πως αυτό το έργο είναι ένας δικός μου τρόπος να σχετίζομαι με τον κόσμο, με τους άλλους γύρω μου, και με την προσωπική μου ζωή.

Δείτε το έργο εδώ

Facebook page