Από την Αργυρώ Μποζώνη
«Μια γυναίκα θα πρέπει να κάνει ταχυδακτυλουργικά ανάμεσα σε καριέρα και οικογένεια. Για τους άντρες καλλιτέχνες είναι εύκολο. Μου είναι δύσκολο να είμαι ακόμα και με τη γάτα μου», είχε πει πριν από δυο χρόνια η Tracey Emin. Παιδί της τρομερής γενιάς των Βρετανών εικαστικών που μεταμόρφωσαν το τοπίο της σύγχρονης τέχνης, η Tracey Emin, αν και πενηντάρισε, παραμένει δημιουργική και τολμηρή στην τέχνη αλλά και στις δηλώσεις της.
Χαρισματική και ιδιαίτερη προσωπικότητα, θαυμάστηκε αλλά και διασύρθηκε από τον Τύπο που είχε στο στόχαστρο κάθε δήλωση και κάθε κίνησή της. Βεβαίως, κάποιες στιγμές, προκαλούσε. Έβγαινε στην τηλεόραση τύφλα μεθυσμένη… «Οι άνθρωποι που αγαπούν τη δουλειά μου, την αγαπούν», είχε δηλώσει. «Στους υπόλοιπους φαίνεται απλώς συναισθηματική ή άξεστη».
Στο ξεκίνημά της, σε μια δύσκολη στιγμή της προσωπικής της ζωής, κατέστρεψε όλα τα σπουδαστικά της έργα και άρχισε να προσεγγίζει την τέχνη με ριζοσπαστική διάθεση. Το πιο γνωστό της έργο είναι «το κρεβάτι μου»: η εγκατάσταση με τα λεκιασμένα σεντόνια, τα βρώμικα εσώρουχα και τα προσωπικά της αντικείμενα με την οποία διεκδίκησε το 1999 το Βραβείο Turner. Εκείνη τη χρονιά, το διάσημο βραβείο απονεμήθηκε στον Steve McQueen αλλά, σήμερα, το «κρεβάτι» της Emin ξεχωρίζει ως μια από τις αντιπροσωπευτικότερες εγκαταστάσεις του καλλιτεχνικού ρεύματος που άλλαξε την εικόνα της σύγχρονης τέχνης στη Μεγάλη Βρετανία της δεκαετίας του ’90.
Πριν από λίγες ημέρες, η Tracey Emin εξομολογήθηκε στη South China Morning Post ότι παντρεύτηκε μια πέτρα, μια «μεγάλη γαμημένη πέτρα» σε μια ρομαντική τελετή στο Νότο της Γαλλίας. Η τελετή ήταν τόσο συγκινητική που ενέπνευσε μια ολόκληρη σειρά έργων που εκτίθενται τώρα στην Lehmann Maupin στο Χονγκ Κονγκ.
Το περασμένο καλοκαίρι η Emin βρήκε ένα δαχτυλίδι και το φόρεσε στο αριστερό της δάχτυλο. Ωστόσο, η δεισιδαίμων πλευρά της αισθάνθηκε ότι δεν πρέπει να φορά ένα γαμήλιο δαχτυλίδι χωρίς να είναι στην πραγματικότητα παντρεμένη. Καθώς δεν υπήρχε τριγύρω κανείς πρόθυμος, παντρεύτηκε μια πέτρα.
Η ίδια εξήγησε στους δημοσιογράφους ότι η πέτρα είναι μαγευτική και όμορφη και πρόσθεσε ότι της έδωσε αγάπη με πάθος που δεν της έχει επιστραφεί, ούτε το περιμένει. Η πέτρα γίνεται μια μεταφορά για τα αισθήματά της. Σηματοδοτεί τη σταθερότητα στην πολυτάραχη ζωή της. Η πέτρα δεν πρόκειται να χαθεί, ακόμη και αν το μέρος που βρίσκεται πληγεί από τσουνάμι. «Το πιο πιθανό είναι να μείνει στην ίδια θέση. Δεν είναι ένα πρόσωπο, αλλά είναι μια άγκυρα για μένα, κάτι με το οποίο μπορώ να ταυτιστώ. Στην τρελή ζωή μου η πέτρα συμβολίζει τη σταθερότητα και την άνεση». Στον κατάλογο της έκθεσης η Emin κάνει, σκοπίμως, τη διάκριση ανάμεσα στην πέτρα και έναν βράχο, λέγοντας ότι η πέτρα «είναι εδώ για πάντα», ενώ ο βράχος έχει γίνει από την ύλη που έχει αποκοπεί.
Στην πορεία της Emin εντυπωσιακά παραμένουν τα αραχνοειδή της σχέδια και τα έργα μεγάλης κλίμακας από νέον. Το μεγάλο της έργο “Everyone I Have Ever Slept With”, ένα αντίσκηνο στο οποίο ανέφερε τους 102 ανθρώπους με τους οποίους είχε κοιμηθεί, καταστράφηκε σε πυρκαγιά στην αποθήκη του κτιρίου της συλλογής Σαάτσι στην οποία ανήκε. Η Tracey Emin έχει εκπροσωπήσει τη Μεγάλη Βρετανία στη Μπιενάλε της Βενετίας και έχει πάρει τον τίτλο του CBE ( Commander of the British Empire).