Built upon Brando’s archive of self-analysing audio tapes, Stevan Riley’s intimate documentary gets under the actor’s skin to reveal a troubled, fragile, self-obsessed soul. From the triumphs of A Streetcar Named Desire to the cheque-collecting of The Formula (an earpiece meant he didn’t have to learn his lines), Brando is seen slipping gradually into the slough of disillusioned despond, accentuated by near-Shakespearean family tragedy. Significantly, Riley opens with Brando describing having his face electronically mapped to produce an avatar that speaks to us from beyond the grave (a la 2006’s Superman Returns), enabling Marlon to dispense with the drudgery of acting altogether. We hear of our subject’s sense of shock at Bernardo Bertolucci’s invasive insight in Last Tango in Paris and he rails against Francis Ford Coppola crowbarring a performance out of him in Apocalypse Now, but the overriding air is one of anguished disappointment.
Tom Froese: απλότητα, χιούμορ και ευφυΐαΤα σχέδια του Καναδού designer και εικονογράφου Tom Froese, τα συναντά κάποιος στις σελίδες ορισμένων από τα σημαντικότερα περιοδικά της εποχής και στις καλύτερες ψηφιακές εκδόσεις για το […]
Francis BaconΑγαπούσε τις ταυρομαχίες, το μποξ και το βίαιο σεξ. Ήπιε ποταμούς κρασιού και σαμπάνιας και η φιλοδοξία του ήταν να ζωγραφίσει έναν πίνακα στον οποίο η εικόνα της ματωμένης σάρκας θα ήταν […]
Το μικρό σπίτι του Le Corbusier στις όχθες της λίμνης LemanΤις προάλλες, καθώς επιχειρούσα να βάλω λίγη τάξη στη βιβλιοθήκη μου, εκεί, σε ένα ράφι, παραχωμένο ανάμεσα σε κάμποσα βιβλία αρχιτεκτονικής και τέχνης, που συνήθιζα κάποτε να αγοράζω, μου […]
Τα αόρατα δωμάτια του Francis BaconΣτην έκθεση Francis Bacon: Invisible Rooms, που θα φιλοξενηθεί το καλοκαίρι στην Tate Liverpool, η σκοτεινή όψη της τέχνης του δεν θα βρίσκεται στο επίκεντρο του […]