Στη γραφή οδηγείσαι από πολλούς δρόμους: γραφομανία, δαίμονες, ψυχαναγκαστική λογοδιάρροια, ματαιοδοξία, κατάθλιψη, τέρψη, επιθυμία για να αποδώσεις δικαιοσύνη, να εκδικηθείς, να βάλεις τάξη στο χάος, να αγαπηθείς, να υμνήσεις το μεγαλείο της Φύσης και της ζωής.
H Juliette Gréco, η θρυλική μορφή του γαλλικού τραγουδιού, μούσα των υπαρξιστών και των διανοουμένων της αριστερής όχθης, αληθινά ελεύθερο πνεύμα στο μεταπολεμικό Παρίσι, τραγούδησε χθες στην Αθήνα. Η συναυλία που έδωσε στο Παλλάς ήταν η πρώτη της μεγάλης περιοδείας της, που ξεκίνησε από την Ελλάδα και θα συνεχιστεί σε αρκετές ακόμη χώρες.
Αδιαφορώ για τις σκηνές δράσης και τις προσωπικές ιστορίες. Προχωρώ με μικρά βήματα και βυθίζομαι στη γεωγραφία των τόπων, του φωτός, των ήχων, των μικρών αφηγήσεων από τη ζωή των εγκλείστων.
Founded in 1870, and one of the architectural glories of New York City, the Met stretches four blocks along Fifth Avenue with over two million objects under one roof.
True to its mission to present art from France across all generations, the Palais de Tokyo continues its exploration into the interstices between art and the sciences by paying tribute to the great sculptor and inventor Takis who will turn 90 in 2015.
Στην έκθεση «My mother’s silence» του Μουσείου Άλεξ Μυλωνά, θα συμπεριληφθεί για πρώτη φορά το βίντεο «Πλέκοντας το νήμα του χρόνου» το οποίο συμπληρώνει τη φωτογραφική αφήγηση του έργου και γυρίστηκε από τον Χρήστο Χρυσόπουλο κατά τη διάρκεια εκείνης της ιδιαίτερης επίσκεψής του στο πατρικό σπίτι, τον χειμώνα του 2014.
Το νέο βιβλίο του Παναγιώτη Κερασίδη είναι ένα πεζόμορφο συνθετικό ποίημα
Το Μουσείο Άλεξ Μυλωνά-Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης παρουσιάζει την έκθεση του Χρήστου Χρυσόπουλου My mother’s silence σε επιμέλεια Ντένη Ζαχαρόπουλου.
H Χρύσα Ρωμανού, μία από τις σημαντικότερες Ελληνίδες εικαστικούς της γενιάς της, έφυγε από τη ζωή την 1η Απριλίου του 2006, ακολουθώντας ύστερα από περίπου δύο χρόνια, τον σύντροφό της, επίσης διάσημο καλλιτέχνη και πρύτανη της Σχολής Καλών Τεχνών, Νίκο Κεσσανλή. Υπήρξαν θρυλικό ζευγάρι, που έζησαν ως «εθελοντές πλάνητες» στην Ευρώπη της πρωτοπορίας, στον πυρετό των κινημάτων που άλλαξαν την όψη του 20ού αιώνα
Ένα ανέκδοτο χριστουγεννιάτικο διήγημα του Βαγγέλη Προβιά
Είναι τόσο ευτυχισμένη! Όλα είναι άψογα. Άψογα! Η μουσική αρέσει στους καλεσμένους της, ο χώρος που άδειασε στο σαλόνι μεταφέροντας τον καναπέ, είναι συνέχεια γεμάτος από φίλους της που χορεύουν. Πόσο θλιβερά είναι τα πάρτυ που δεν χορεύει κανείς, σκέφτεται.