Όταν το 1985, η μητέρα μου εγκατέλειψε το Ιράν, συνόψισε την μέχρι τότε ζωή της σε 4 βαλίτσες και δεν παρέλειψε να φέρει μαζί της μια σειρά από ποιητικές συλλογές των μεγάλων ποιητών της Περσίας όπως του Σααντί και του Χαφέζ, το ρουμπαγιάτ του Ομάρ Καγιάμ και πόσα άλλα μικρά βιβλιαράκια αιρετικών σούφι ποιητών που οι σελίδες τους είναι στολισμένες με μινιατούρες άκρατου ερωτισμού, με γυμνόστηθες καλλονές της μεσαιωνικής Περσίας που γνέφουν αποπλανητικά σε γέρους σοφούς και τους σερβίρουν κρασί από πιθάρια.